Nieuw Zeeland & Oostkust Australië

Na anderhalve maand reizen ben ik hier met een update, en wat voor één! Ik heb in 1 ½  maand al meer gedaan dan in de 23 voorbijgaande jaren. Soms denk ik dat ik in een droom leef, dat wordt hard wanneer ik terug thuis zal zijn..

Ik begon op 1 augustus richting Wellington. Het begon al goed, ik had vertraging, een bloedneus én teveel kilo’s bagage (ik ben dan ook de dochter van mijn vader). Ik gooide wat gerief zoals shampoo weg en moest gelukkig niets dierbaar weggooien. Tijdens het wachten had ik veel tijd om na te denken over mijn avontuur in Melbourne dat erop zat….

Het was fantastisch geweest, ik heb gewoonweg een heel nieuwe familie aan de andere kant van de wereld! En ook mensen leren kennen die ik voor heel mijn leven in mijn hart zal dragen, er staat zelfs al een reünie gepland met enkele vriendinnen van in Melbourne voor 2018. De ochtend voor het vertrek weende Jordan, mijn hart brak.. Jordan lijkt de stoere grote broer maar hij heeft een heel klein hartje.. ik probeerde me sterk te houden voor de andere jongens en gaf snel snel een knuffel (al wou ik hen nooit meer loslaten, ik wou het hen niet te moeilijk maken)…

Bronson had me naar de luchthaven gebracht en onderweg hadden we over het afgelopen jaar gepraat, hoe fantastisch het was geweest en welke zalige dingen ik allemaal had gedaan. Ik heb teveel highlights om op te noemen maar wat Bronson erg leuk vond is dat ik net zoals hem zot was van Footy, dé sport in Australië (of toch vooral in Victoria). Ik ben vaak naar wedstrijden gegaan en genoot er telkens heel hard van, de Aussies zijn echte sportfanaten en je gaat heel hard op in die sfeer als je naar een wedstrijd gaat.

Na al het napraten in de auto was het dan de moment om definitief afscheid te nemen, man dat was zo raar..

Eenmaal in Wellington aangekomen ging ik al meteen op zoek naar de beelden van Lord of the rings, die in de luchthaven geïnstalleerd zijn. Heel chique om te zien, ik kon niet wachten om de rest van Nieuw- Zeeland te zien!

Ik heb veel te veel gedaan om over alles te schrijven maar mijn hoogtepunten in Nieuw – Zeeland waren: de Weta workshop (waar ze alles van Lord of the rings maken, maar ook aan andere films werken zoals bv Avatar), zonsondergang vanop Mt Eden, bezoek aan de Hobbiton movieset, bezoek aan Waiotapu thermal park en een tour in de waitomo grot vol gloeiwormen. Na 12 dagen was het alweer tijd om naar Australie te gaan, klaar om aan mijn oostkust toer te beginnen!

In Sydney was ik al geweest en had ik de toeristische dingen zoals het Operahuis en de Harbour Bridge al gedaan, ik had dus tijd om iets compleet anders te doen. Ik koos ervoor om walvissen te  gaan spotten. Het was adembenemend mooi, wat een prachtige ervaring, zo’n gigantische dieren van zo dichtbij kunnen bewonderen, dat zal ik nooit vergeten!! In de namiddag ging ik naar het wereldberoemde bondi beach. Maar ik wou niet op het strand gaan liggen, ik wou zwemmen in de Icebergs, het was zoals de naam al zegt erg koud ;)

Mijn tijd in Sydney zat er dan al op, de dag erop zou mijn oostkust tour beginnen, ik was erg benieuwd naar de groep.

Jammer genoeg geen Belgen in onze groep, wel Duitsers (die zijn dan hier ook overal), Britten, Indiër en Chileen. De sfeer zat er al meteen in, onze buschauffeur was een chille gast waarvan we onze eigen muziek mochten opzetten, goeie mood gegarandeerd dus. Onze eerste stop was een wijngaard, waar we zouden wijnproeven. Meteen een goede manier om elkaar goed te leren kennen natuurlijk, met een paar glaasjes alcohol. We werden verwelkomd door kangoeroe’s in de wijngaard dus voor de mensen die net in Australie gearriveerd waren was dat meteen al top. Voor diegenen, zoals ik, die al even hier waren is dat ondertussen al zoals een koe in Belgie zien :) 

Na het wijnproeven reden we naar the middle of nowhere, waar we een privelodge hadden. Geen tijd om te ontspannen, we sprongen meteen de rivier in met banden, en zo gingen we de rivier af. Het leek makkelijk maar we gingen af en toe toch over de kop..

Toen we onze wetsuits uitdeden was het erg koud want niet te vergeten, het is winter hier, ook al is dat niet kouder dan 15°C. We hadden geluk, er was een jacuzzi en we kregen lookbroodjes en cocktails (jaja in de jacuzzi!). We konden daar genieten van de zonsondergang en eenmaal opgewarmd maakten ze pizza’s voor ons in hun pizza oven. De avond sloten we af met wat drankspelletjes.

De dag erna gingen we al vroeg  de baan op: eerste stop was het koalahospitaal. Dat was erg zielig om te zien, veel koala’s hadden chlamydia maar er waren ook koala’s die uit een boom waren gevallen, waren aangereden door een auto of verbrand waren in bosbranden :( 

Na het hospitaal was het al snel weer door naar Spot X, een topplek in Australie om te surfen. Onze chauffeur, Fraser, maakte daar een heerlijk avondmaal voor ons klaar en we gingen de nacht in met, alweer, een drankspel aan het kampvuur. De volgende dag gingen enkelen van onze groep surfen, maar ik zou mijn surflessen later doen. Ik bleef op het strand met nog enkele anderen, en we konden daar een python bewonderen, al ging ik liever niet te dicht :) 

Na het surfen gingen we door naar een kano center. Het lag, alweer, in the middle of nowhere en er was zelfs geen gsm signaal. We gingen kanovaren maar dat vond ik eigenlijk maar saai, het duurde mij net iets te lang en de natuur was niet echt speciaal. Daarna was er een feestavond gepland in het center, de dag erna zou een driedaags festival beginnen en de avond ervoor werd er al massas eten gemaakt en waren er al een paar optredens. De locals maakten eten in de grond (met hete kolen in de grond) en zo hadden we een volledig feestmaal. Natuurlijk kon onze avond niet eindigen zonder marshmallows en een kampvuur. De dag daarna vertrokken we alweer en kwamen we tot de ontdekking dat Europa alweer getroffen was door een aanslag (Barcelona). Zo vreemd als je geen bereik hebt, je bent volledig afgezonderd van de wereld en dus ook eigenlijk zonder zorgen, en dan kom je back to reality.. Natuurlijk vond ik het verschrikkelijk maar ik probeerde er niet teveel aan te denken, wij hadden nog veel te veel op de planning.

We kwamen aan in Byron Bay en ik was superenthousiast, ik was er voordien al geweest en ik vond het daar de max! We gingen eerst naar een cocktailbar, relaxten wat op het strand en gingen eens fancy doen in een Italiaans restaurant (voor een backpacker is dat heel wat, want wij proberen altijd zo goedkoop mogelijk te koken in een vieze hostelkeuken ;) )

De dag erna zou ik gaan kajakken met dolfijnen maar door de gigantische golven werd het verschoven naar een andere dag. Gelukkig had ik mijn reis een beetje veranderd zodat ik extra dagen in Byron had ipv in Surfers Paradise, dus ik kon het kajakken later op de week doen. We gingen dus opnieuw naar het strand en in de late namiddag naar de vuurtoren, dat is het meest oostelijke punt van Australie. We relaxten daarna wat in de jacuzzi en gingen slapen. De volgende ochtend vertrok de groep naar Surfers’ maar ik bleef in Byron. Ik ging surfen, ik dacht dat ik moeite ging hebben om recht te staan, maar amai, je had me moeten zien gaan, ik was zo blij!! Toen ik gedaan had boekte ik meteen een 2e les, zo leuk dat surfen is. In de namiddag las ik mijn boek in de jacuzzi en de dag erna ging ik dan eindelijk kajakken met dolfijnen. Net zoals de walvissen was het weer magisch!!

De dag daarop ging ik opnieuw surfen, man man dit is echt een sport voor mij, ik begon al te dromen van mijn eigen surfboard en roadtripkes naar Portugal (met dromen is niets verkeerd hé). 

De dag erop was het alweer tijd om te vertrekken, ik nam de bus naar Brisbane, onderweg zou de rest van de groep opstappen, zij waren in Surfers Paradise. Ze begrepen meteen waarom ik mijn dagen van Surfers’ had veranderd naar extra dagen in Byron, Byron Bay is gewoon fantastisch J In Brisbane namen we een gratis ferry en gingen naar Southbank, de hippe kant van het stad, met het Brisbane sign waar we zoals echte toeristen foto’s namen. Daarna wandelden we naar het hostel. Ik belde eens met het thuisfront maar moest het telefoontje afbreken, er was brandalarm. Twee brandweerwagens en wel minstens 10 brandweermannen kwam ons hostel controleren, gelukkig was het vals alarm (een iets te enthousiaste kok of iemand die binnen had gerookt). De dag erna was het niet zo goed weer, we besloten dan wat indoor zaken te doen. We gingen naar het museum dat erg knap gemaakt was, er was een erg interactieve exhibitie over voeding en de andere was over de inwoners van Brisbane. Daarna hadden we Brisbane eigenlijk al gezien, er is niet zoveel te zien maar het is er wel erg mooi. We wouden graag naar de lagoon gaan om te zwemmen maar het regende dus besloten we wat lui te wezen en wat films te zien in het hostel. Na enkele uren lui zijn besloten we met enkelen om te gaan lopen. Het was prachtig om Brisbane zo eens te kunnen zien, want met alle lichten is het erg knap.

De dag erna was het alweer tijd om verder te gaan, deze keer met eindbestemming Noosa. We zouden daar een trip naar Fraser Island doen, het grootste zandeiland ter wereld. We hadden een groep van 31 personen en onze gids. We werden onderverdeeld in auto’s en ik zat in de 1e auto, die van de gids. (Omdat ik niet kon rijden, had mijn rijbewijs nog niet lang genoeg haha). Toen we begonnen te rijden was ik extreem blij dat ik niet zou rijden, het was aartsmoelijk!! Er zijn ook al doden gevallen daar, dus ik was er zeker niet rouwig om. Het was erg hobbelig en zwaar om in het zand te rijden. Voor ons achterin was het wel megaleuk want wij zaten niet zoals in een gewone auto, wij zaten in 2 rijen met het aangezicht naar elkaar. We werden erg door elkaar geschud en het nummer ‘Bumpy Ride’ werd dan ook al gauw onze ‘themesong’. Onze eerste stop was Lake Makenzie en wauw, onwaarschijnlijk knap. Helderblauw water waar we maar al te graag een duik in namen. Voor de rest zagen we nog prachtige natuur en hadden we hobbelige ritten die voor heel veel vertier zorgden. Aangekomen in onze accommodatie hadden we een bbq en we gingen met een groep in de tipi van onze Duitse vrienden, wat muziek, drank en spelletjes. We besloten daarna naar het strand te trekken om naar de sterren te kijken, fenomenaal hoeveel sterren je kan zien vanop een eiland zonder verlichting overal. Ook kwam er een dingo een kijkje nemen maar hij rende al gauw weg (gelukkig maar).

De dag erna moesten we al vroeg op want door de getijden konden we niet altijd op het strand rijden dus we moesten vroeg genoeg vertrekken. We bezochten alweer prachtige gebieden en onze gids vroeg of er mensen geïnteresseerd waren in een vlucht over het eiland. Dat moest hij geen 2x vragen natuurlijk! We stopten aan een kreek waar hij uitlegde dat hij muziek zou opzetten, en wij konden zwemmen en zonnen. Hij ging kijken of het mogelijk was een vliegtuig te nemen. Na 10 minuten was hij terug en zei hij: al de geinteresseerden, het is nu te doen. Ik, zo blij als iets, sprong de auto in. De vlucht over het eiland was erg leuk, we probeerden walvissen te spotten vanuit de lucht en slaagden daar ook in. Daarna zagen we nog mooie meren, onder andere een in de vorm van een vlinder. Dan vroeg de piloot of hij een selfie van ons kon nemen. Hij begon een foto te nemen en nam een gigantische duik met het vliegtuig, hij bleef maar foto’s nemen dus in de foto’s is duidelijk te zien hoe we aan het schreeuwen waren, haha!

Aangekomen was ik keiblij, alweer een prachtige ervaring rijker.

’s Avonds was het spaghetti en we sloten alweer onze avond af met drankspelletjes (zo’n dronkaards zijn we niet, het is gewoon een leuke manier om allerlei drankspelletjes van andere landen te leren kennen J ) We lachten ons een breuk met enkele flaters die avond en dan was het alweer tijd voor onze laatste dag. We gingen op een ‘hike’. Het was erg zwaar want het was snikheet en het was 40minuten wandelen op een zandweg. Maar toen we aankwamen was het het allemaal waard, we waren precies in de woestijn! Gelukkig was er verkoeling in een meer, waarvoor we eerst de duinen moesten afrollen :D 

We reden daarna al terug naar de ferry waar ons nog een prachtige afsluiter van de driedaagse opwachtte: dolfijnen kwamen naast de ferry zwemmen en we konden hen zelfs aanraken, zo dicht waren ze.

Die nacht zou Leon verjaren, we gingen allemaal naar het strand 's avonds om dat te vieren. De dag erop, zijn eigenlijke verjaardag, huurden we een bbq boot in. We hadden een gezellig boottochtje met bbq (en lookbroodjes natuurlijk!) 

De dag erna gingen Leon, Aline en Lilo kajakken op de everglades. Ik wou dat niet doen want het was $99 en het was een kajaktocht van 6uur! In de plaats van kajakken besloten Nick, Adrian en ik om te gaan surfen. Ons hostel gaf ons gratis een surfboard mee dus dat was ideaal! Noosa is niet de beste plaats om te surfen maar voor ons beginners hadden we niet meer nodig dan wat kleine golven. Na een hele morgen surfen en relaxen op het strand keerden we terug naar ons hostel en aten we iets. Rond 15uur waren de kajakkers terug en ze lieten ons weten dat het zwaar was en niet echt zijn geld waard, oef, had ik toch de juiste keuze gemaakt :D 

De ochtend erop hadden we nog tijd om een wandeling te maken in het nationaal park en dan was het alweer tijd om verder te trekken. We gingen naar het Emu beach resort. Wauuuw we waren zo blij, in plaats van veel te veel stapelbedden in hostels hadden we nu vier alleenstaande bedjes in 1 kamer met tv, onze eigen badkamer en balkon. Een zwembad in het midden van het resort en een bar vol Belgen (hoera!). Niet overdreven veel luxe, maar na al die hostels was dit voor ons als een feest! Ze gaven ons de keuze voor de dag erop: de ferry nemen naar een eiland en daar snorkelen, naar een krokodillenkwekerij of gewoon in het resort blijven en daar wat relaxen aan het zwembad. Ik besloot voor de krokodillen te gaan! De krokodillenkwekerij kwam er omdat de krokodillen in de ‘buurt’ (wat in Australie wat ruimer wordt genomen dan in Belgie) dreigden uit te sterven. De kwekerij heeft dat probleem opgelost en nu zij hebben meer dan 5000 krokodillen in hun kwekerij. Zij maken daar leer van en voeding. Ook kan je hen bellen als er ergens een krokodil in het wild zit en een gevaar vormt voor de mens. Zij komen die dan gratis ophalen en houden die in hun kwekerij (gevangen krokodillen mogen ze niet doden voor het leer of eten, ze verzorgen die tot ze sterven). We kregen een tour in de kwekerij waar een van de verzorgers de dieren eten gaf, was echt fascinerend om te zien want sommige krokodillen waren echt gigantisch groot en anderen waren dan weer keisnel of meesters in zichzelf camoufleren en dan was het voor ons een grote verrassing toen de verzorger het eten gooide en de “onzichtbare” krokodil vlak voor ons uit het water sprong. Op het einde mochten we een kleine krokodil van 2 jaar vasthouden. Ik wou dat uiteraard ook doen, maar na 2 minuten in mijn handen te houden wou ik ze toch zeer graag teruggeven =)  We eindigden onze tour in de kwekerij met krokodillen kebab.

Terug in het resort relaxten we nog wat, deden we een ‘schildpaddenwandeling’ (en konden we er ook spotten) en sloten de dag af met een barbecue. Het was alweer luxe voor ons want het aanbod was uitgebreid (voor een backpacker dan toch) en er was zelfs versgevangen vis. Na de heerlijke bbq hadden we een rit in een nachttrein voor de boeg. Ik keek er naar uit want ze hadden verteld dat het een luxetrein is, met entertainment zoals op het vliegtuig. Ik keek een film tot 2u en probeerde dan te slapen, dat was verkeerd gedacht, ik kon geen oog dichtdoen maar was niet de enige. Toen we aankwamen in Airlie Beach waren we allemaal doodop en gelukkig hadden we niets te doen die dag en gingen we gewoon wat zonnen en zwemmen in de lagoon. 

De dag erna was het tijd om te gaan zeilen in de Whitsundays, hier had ik maanden naar uitgekeken!  We gingen op een boot waar je met 30 kan op slapen maar waren maar met 16, achteraf bekeken was dat wel handig want met 30 had het wat krap geweest om te slapen en om te kunnen zonnen op het dek. Onze boot was de Condor, een zeilboot die gebouwd was om wedstrijden te zeilen, de boot heeft massa’s wedstrijden gewonnen. We mochten helpen met het grootzeil en de fok te hijsen, dat is wat anders dan een optimistje of 470 :D (voor de niet zeilers onder ons: dat zijn zeilboten).

We stopten op fantastische plekken om te snorkelen en waaauw, ongelofelijk! Het great barrier reef is inderdaad impressionant, zoveel leven en kleuren te ontdekken. We stopten ook op stranden en het allermooiste strand was whitehaven beach. Superwit zand en megaklaar water, echt het paradijs. We waren wel wat bang want er waren pijlstaartroggen, dus te diep gingen we niet. (De nationale held van Australie, Steve Irwin, werd gedood door een pijlstaartrog.)  Ik zou graag alles in detail vertellen maar deze blogpost is al zo lang dat ik dat niet ga doen. Ik kan je wel dit niet onthouden: we zwommen met een schildpad (hoe magisch was dat?!), konden dolfijnen en walvissen van op onze boot spotten, bbq’en op de boot tijdens zonsondergang, zwommen met 1000en vissen die ons letterlijk omcirkelden en ik sliep de 2e nacht op het dek onder een fantastische sterrenhemel.

De dagen erna chillden we nog wat in Airlie beach (en waagden een poging tot Didgeridoo) en dan was het alweer tijd om verder te reizen, deze keer naar Magnetic Island. We huurden een 4wd en gingen wallabies voeden, snorkelen, koala's spotten en sloten de dag af met een zonsondergang op het strand.

Na Magnetic Island gingzen we naar Tully. We begrepen niet wat we daar kwamen doen, het was precies een spookstadje! Geen mens te bespeuren en de winkels waren allemaal dicht. We konden gaan zwemmen maar we moesten $22 betalen voor het vervoer en we bedankten dus vriendelijk. We hadden eindelijk degelijke wifi en besloten wat uit te rusten, te skypen met vrienden/familie,films te kijken, zingen.. . We hadden het eens nodig J De dag erna hadden we de mogelijkheid te gaan hiken in het rainforest. Onze gids had ons gewaarschuwd: let op voor de extreem gevaarlijke slangen (bruine slangen), het zit er vol van. Eén beet is fataal en je hebt maar 45 minuten nadat je gebeten bent. Niemand kan je komen redden want het is te bebost. Met een klein hartje vertrokken we, van onze hele groep waren we maar met 6 helden die het aandurfden. Aangekomen was het niet zoals we verwacht hadden, het was een berg! Het was verschrikkelijk zwaar, het was maar 4km heen en terug maar de geoefende hiker doet er rond de 3 a 4uur over, je kan je al inbeelden hoe zwaar het was! Het was snikheet, want we hadden kledij aan met lange mouwen en een lange broek (wegens de muggen, maar we hoopten zo ook wat meer beschermd te zijn tegen slangen, haha). Na een uurtje gaven er 2 van onze groep op, maar er was een gezin naar beneden gekomen met 2 jonge kinderen en die hadden de top bereikt. Als kinderen dat konden moest ik dat ook maar kunnen!!  Na iets meer dan 2uur bereikten we eindelijk de top (674m) en vreesden al voor onze terugkeer, die zou namelijk moeilijker zijn dan het naar boven gaan! We hadden gelijk, we moesten constant opletten dat we niet zouden vallen (het was niet gewoon een wegje, het was constant naar beneden tussen bomen etc.) Na exact 4uur kwamen we terug beneden aan en we waren kapot!! We namen een douche en kregen een luxe brunch. Het had eitjes, bacon, hashbrowns, worst, .. en natuurlijk een glas champagne! Nog niet helemaal bekomen van onze tocht moesten we alweer de trein op. Ik had het gevoel dat mijn hoofd oververhit was, ik kreeg het maar niet afgekoeld! Op de trein keek ik een film maar ik begon hoofdpijn te krijgen. Aangekomen in Cairns was dat onze laatste stop van onze toer! We besloten een diner te hebben in een restaurantje in Cairns maar ik moest jammer genoeg weigeren, ik had barstende hoofdpijn. Het was van de inspanning in de morgen in combinatie met de hitte en de hoogte. Ik had bijna 2liter water gedronken tijdens de tocht maar zelfs dat bleek niet genoeg. Ik besloot dus eens goed te slapen, de dag erna moesten we alweer vroeg op.

Om 8uur vertrokken we vanuit de haven in Cairns met een boot 70km de oceaan in, we gingen namelijk snorkelen op het great barrier reef. De meesten op onze boot doken, maar wij waren bij de enkellingen die snorkelden. Ik kon een haai spotten maar jammer genoeg was ik net te laat om mijn telefoon te nemen en een foto te nemen (geen zorgen, hij zat in een waterdicht hoesje ;) ) Ik heb nog een foto kunnen nemen van toen de haai wegzwom maar je ziet amper iets. Voor de rest was ik een beetje ontgoocheld, de plekken om te snorkelen waren in Whitsundays veel beter! Het reef zag er wat doods uit waar wij gingen, maar desalniettemin was het toch een erg leuke dag op de oceaan! ’s Avonds was er een talentenjacht in het partyhostel van Cairns, Gilligan’s. We gingen er naartoe en er deed zelfs iemand mee van onze groep. Na de talentenjacht dronken we nog wat en gingen we slapen,  de dag erna moesten we alweer vroeg op.

We werden opgehaald in ons hostel om 7u15 om een dag ‘waterfalls & tablelands’ te bezoeken. Tablelands zijn de vlakke stukken tussen bergen, en geloof het of niet, maar in Australie zijn erg veel bergen. Onze eerste stop was er eentje om te ontbijten zodat we er stevig opstonden voor onze volgende stop: Josephine Falls. Het is een waterval in verschillende delen, dus niet in één trok naar beneden. Het leuke is dat er erg veel rotsen zijn aan de waterval, waarvan 1 gigantische rots die functioneert als een natuurlijke glijbaan. Vollenbak plezier dus!

Daarna gingen we naar een plaats waar we zouden lunchen. Onze gids gaf uitleg dat er ‘tree kangooroo’s’ in het regenwoud waren waar we zouden lunchen. Hij ging al 11 jaar naar het regenwoud voor hij er eentje kon spotten, dus de kans was erg klein dat wij er eentje zouden zien. We bleven een tijd op die plaats en je kon kiezen wat je daar deed: naar het regenwoud, zwemmen in een miniwaterval, gewoon uitgebreid lunchen.. Wij kozen om snel onze lunch op te eten en dan voor een wandeling in het regenwoud te gaan. Bij elk geluidje dat vanuit een boom kwam, bleven we staan om te zien of we een tree kangooroo konden spotten, maar het was altijd een boskalkoen of een vogel of iets dergelijk. Op een gegeven moment vroeg Leon: weet iemand wat dat beest in die boom is? We bekeken het dier maar wisten het totaal niet, het leek wel een kruising tussen een kat en een aapje, of een lemur. We besloten te blijven kijken en het beestje staarde ons aan en klom na enkele minuten de hoogte in. We besloten in het Visitor Centre onze video’s te laten zien en de vrouw die daar werkte kon haar ogen niet geloven: we hadden een tree kangooroo gespot! We waren superblij want we hadden maar een halfuurtje in het woud doorgebracht terwijl de meeste Australiers het beestje nooit te zien krijgen… We waren dus erg ‘excited’ en onze volgende stop zorgde nog eens voor extra ‘excitement’: we gingen platypussen spotten. We konden er 2 spotten maar ze waren erg snel dus we probeerden ze altijd te volgen langs de kant van de rivier. We gingen daarna opnieuw naar watervallen waar je prachtige foto’s kon nemen achter de waterval (de fameuze shampoo reclame waar een bikinibabe haar haar staat te wassen in een waterval is daar opgenomen). Ik ging het water niet in want ik had al watervalfoto’s van toen ik Great Ocean Road deed en het water was echt koud.  Daarna gingen we door naar een gigantische boom. Een vijgenboom heeft zijn wortels aan de zijkant van de boomstam en die viel duizenden jaren geleden om op een andere grote boom, en nu bedekten die wortels ook die boom. Klinkt saai maar het was eigenlijk echt fascinerend om te zien! We sloten de dag af aan een kratermeer. Er zat een krokodil in maar toch waagden sommige waaghalzen zich eraan om te zwemmen. (De krokodil is te klein om mensen aan te vallen maar toch). Na wat te chillen daar keerden we huiswaarts. Doodop kroop ik vroeg in bed met een film.

De dag nadien was het een drukke dag voor mij, ik probeerde vanalles te regelen (luchthavenvervoer, deed mijn was, kocht wat spulletjes voor mijn bagage etc). Ik had gepland om wat te relaxen bij het zwembad maar het was al gauw tijd om naar de gratis Aqua zumba te gaan, ik kon nog altijd de dag erna relaxen! De Aqua zumba was superleuk, naast het strand hebben ze een lagoon gemaakt. Er zitten krokodillen in het water dus de lagoon is een beter plan om te zonnen & zwemmen ipv het strand J Na de aqua zumba gingen we eten in een ierse pub en ’s avonds was er daar karaoke. We waren kei enthousiast want we waren al bijna een maand aan het uitkijken naar karaoke! De sfeer zat er keihard in en er was een massa volk. Superavond dus, afsluiten deden we met uitgaan. De dag erna was het wat minder, ik besloot wat uit te kateren aan het zwembad. =) ’s Avonds nog gauw naar de night markets want ik had al voor iedereen souvenirs gekocht, behalve voor papa. Ik wou voor hem iets van het Great Barrier Reef dus had met opzet gewacht tot ik hier was. (Mijn souvenirs zijn allemaal van in Melbourne al naar huis gestuurd dus als mijn doos verloren geraakt is hij de enige gelukkige met een souvenirtje.)

Nu zit ik in het vliegtuig naar Ayers Rock. Normaal was mijn vlucht naar Alice Springs maar bij het aankomen in de luchthaven sprong mijn hart een paar keer extra bij het zien van: CANCELLED. Gelukkig hier geen toestanden a la Ryanair en er werd mij meteen een vervangvlucht aangeboden. Zou wel iets langer zijn en met een tussenstop, maar het had erger gekund!

Vanuit mijn raampje kan ik al een stuk zien van de ‘outback’. Er is gewoon niets :D bergen en riviertjes, that’s it. De andere kant (naar het westen toe) is er woestijn. Ben eens benieuwd naar mijn tour die begint in 2 dagen! Ondertussen kan ik bekomen van mijn zalige tijd die ik al heb mogen beleven, de vrienden die ik heb gemaakt en de prachtige plaatsen die ik heb bezocht. De meeste hoogtepunten van de afgelopen tijd zijn eerlijk gezegd die waar we dieren ontmoetten. Het is onwaarschijnlijk maar je voelt je zo klein als mens als je al die prachtige dieren kan ontmoeten. Zwemmen met een schildpad, een walvis 20meter voor jou zien springen, dolfijnen die surfen op de golven, wallabies die uit je handen eten, …

Ik kijk er nu naar uit om mijn tour door de outback te starten, wel een beetje minder happig op de dieren die ik daar zal tegenkomen: slangen en spinnen, brr! Maar ik ben ervan overtuigd dat het een fantastische ervaring zal worden en ik zal mijn best doen om dan eens wat sneller de blog te updaten J Ik weet dat het een verschrikkelijk lange post is maar ik heb gewoon zoveel gedaan dat ik niet graag zaken weglaat (heb ik toch moeten doen maar ik kan de rest altijd vertellen als ik terug thuis ben). Ook wil ik me excuseren voor mijn schrijfstijl, het is eng hoe snel je je moedertaal kan verleren!! Ik heb massa’s fouten in mijn tekst moeten verbeteren en dus sorry als er nog steeds instaan.. (Mijn Nederlands is een ramp, zelfs als ik met Nederlanders en Belgen praat, schakelen we soms over naar Engels omdat we niet op onze woorden kunnen komen. )

Ale bon, ik ga bijna landen dus tijd om af te sluiten. Tot de volgende!

(PS: Als ik door een slang gebeten word, ik heb jullie graag gezien he!)