Bye Australia!

Hier zit ik dan, op het vliegtuig naar Bali. Mijn avontuur in Australië zit er op. Ik kan het nog steeds niet vatten, hoe kan 1 jaar nu zo voorbijvliegen? Geen seconde heb ik spijt gehad van mijn beslissing, het is echt een gigantische mijlpaal in mijn leven geweest, een ommekeer misschien zelfs. Hoe cliché het ook klinkt, ik heb mezelf leren kennen dit afgelopen jaar. Van dat kleine dorp waar iedereen elkaar kent en een mening heeft over iedereen naar een land waar heel ons continent in past, ja het is een aanpassing, maar ook een verademing. Nu begin ik aan het laatste deel van mijn avontuur, een waar ik erg naar uitkijk, Bali lijkt het paradijs wel! Maar eerst nog over mijn laatste weken in Australië!

Na de oostkust ging ik naar Alice Springs om van daar een tour door de outback te maken. Toen ik op vrijdag aankwam in AS was ik doodmoe, ik voelde het al aankomen, ik ging ziek worden. Ik ging dus vroeg naar bed en hoopte dat dat zou helpen. Zaterdag werd ik wakker en wist ik al hoe laat het was: ik was ziek! Mijn keelamandelen waren ontstoken en ik kon maar niet wakker blijven, doodop was ik! Ik sliep de hele dag en ging om medicatie (en waterijsjes want eten kon ik niet) en hoopte dat ik de dag erna beter zou zijn want ik vertrok op tour..

Zondagochtend was het gelukkig al wat beter, ik had nog steeds verschrikkelijk veel keelpijn maar de vermoeidheid was zo erg niet meer. Ik werd opgepikt met een busje door Ashleigh, samen met de anderen die ook de tour zouden doen. We waren met 9: Andres uit Venezuela, Melissa uit Finland, Marion uit Frankrijk, Elvis en Amber uit Taiwan, Cameron uit Hawaii, Jordyn uit Canada en Celine uit Nederland. Een hele leuke groep en eindelijk eens zonder Duitsers! (Niets tegen Duitsers maar voor elke persoon die je tegenkomt, kom je 3 Duitsers tegen denk ik, het zit er hier vol van!)

Voor we begonnen gingen we wat drank inslaan, jammer genoeg is alcohol niet zo goedkoop als in België, en dan al zeker niet in de Outback! We legden ons geld samen en kochten zo wat alcohol. We vervolgden onze weg naar onze slaapplaats voor de nacht en hadden daar lunch. (kangoeroeburgers, yum!)  Dan reden we naar Ayers Rock, ofwel Uluru, een rots in het midden van Australië. Het lijkt misschien vreemd, gewoon een rots? Maar het is fantastisch mooi en gigantisch groot. Het heeft ook een erg rijke geschiedenis want een stam Aboriginals leefden rond Uluru en daar zijn nog steeds tekenen van te zien. We deden een tocht rond Uluru en Smash (= bijnaam van Ashleigh) leerde ons veel bij over de geschiedenis van de rots. Daarna was het al tijd om Uluru te zien tijdens zonsondergang. We hadden aperitiefhapjes en onze drank en genoten van het uitzicht.

Op onze kampplaats aangekomen hadden we avondeten en toonde Smash hoe we een swag gebruiken. Een swag is een soort slaapzak/tent waar je in slaapt. Ja ik moet toegeven, ik was bang! We gingen in de outback slapen in de openlucht?! Met al die slangen en spinnen, ik was er niet gerust op! Die eerste nacht deed ik geen oog dicht, gelukkig was het een korte nacht want we zouden voor zonsopgang naar Kata Tjuta gaan. We ontbeten snel en trokken naar Kata Tjuta. Ja hallo, zo gigantisch mooi!! We waren de enigen daar, want al de andere tourgroepen gaan naar Uluru voor de zonsopgang, maar wij deden dus Kata Tjuta. We waren Smash erg dankbaar daarvoor, want doordat we de enigen waren was het zo adembenemend mooi. We voelden ons erg klein in deze gigantische rotsformaties en we waren zo blij dat onze dag zo gestart was! We gingen terug naar onze kampeerplek en relaxten daar een beetje: we speelden footy, gingen zwemmen en zongen. Daarna was het alweer tijd om verder te gaan. We rolden onze swags op en gingen naar onze volgende stop.

Voor de volgende dagen ben ik een beetje in de war met de volgorde, maar we deden nog megafantastische dingen zoals nog enkele hikes in prachtige landschappen, gingen op zoek naar Opal in Coober Pedy, bezochten een kangoeroe weeshuis en gingen naar de ‘salt lakes’.

In Adelaide aangekomen besloten we met heel de groep nog te gaan eten en uit te gaan. We spraken af in een van de hostels en gingen op zoek naar een restaurant. Al snel werd het duidelijk dat we allen doodop waren en dat er van het uitgaan niet veel in huis zou komen. We namen afscheid van enkelen die de dag erop Adelaide al zouden verlaten en gingen dan elk naar ons hostel. De volgende dag besloot ik een gratis fiets te huren, ik had geluk want het weer was prachtig. Ik ging naar een park waar allerlei gekke auto’s tentoongesteld waren, verkende de stad en deed inkopen om te koken. De dag erop ging ik op stap met Celine, we zouden naar een marktje gaan maar daar aangekomen begon het te gieten! We besloten dan maar naar de film te gaan, en gingen IT kijken. Daarna gingen we naar het huis waar Celine aan couch surfing doet, haar ‘host’ had mij uitgenodigd om te komen eten. Na een heerlijk diner trokken we nog even naar de stad om iets te gaan drinken met Marion en dan was de dag alweer om. De volgende dag gingen Celine en ik naar het shoppingcentrum om afscheid te nemen van Smash. En toen was het alweer tijd voor mij om naar de luchthaven te gaan! Ik was wel wat nerveus want er was nieuws dat er op Bali een vulkaan op uitbarsten stond en ik ging een week later naar Bali…

In Perth wou ik de 1e dag de stad verkennen. Ik zou eerst langsgaan in het visitor centre want ik wou een dagtrip plannen. In het centre raakte ik aan de praat met een oude dame, Sheila, uit Engeland. Ze was 84 en kwam haar zoon bezoeken die in Perth woont. Na ons gesprek schrok ik: het was 17uur! Ik haastte me naar de supermarkt, kookte en keek een film voor ik ging slapen. De dag erna deed ik een gratis wandeltour en boekte ik mijn trip voor vrijdag: ik zou naar Rottnest island gaan. Donderdag deed ik niet erg veel, ik slenterde wat rond in de stad en praatte wat met mijn kamergenoot, Romain. De dag erop ging ik naar Rottnest Island. Ik nam de ferry en daar aangekomen kreeg ik een fiets, zo kon ik het eiland verkennen. Ik fietste de hele dag zonder ophouden, ik deed meer dan 40km! Het eiland is prachtig, de kleur van het water is paradijselijk. Ik zag er pauwen en quokkas. De quokkas zijn zo schattig!! Het lijken wel extreem mini kangoeroetjes. Het mooiste deel was Cape Vlamingh (tja wat wil je, met zo’n naam?). Het uitzicht was magnifiek en ik kon walvissen spotten. Na een lange dag plofte ik doodmoe in mijn bed..

De dag erna was ik kei enthousiast: het was football finale! Het maakte me wel wat verdrietig, want de finale was in Melbourne en ik ging doodgraag naar wedstrijden toen ik nog in Melbourne was. Bronson stuurde mij foto’s vanuit het stadion maar ik volgde vanop een rooftop bar. Gelukkig won het team waar ik voor supporterde en mijn dag was dus goed! De dag erna was weer zo’n luie dag, ik was eigenlijk van plan om naar Fremantle te gaan, maar ik had te lang geslapen en wou niet zo laat vertrekken. Die nacht hadden we een nieuwe kamergenoot, een oudere man (nuja oud, een jaar of 50), en die snurkte zo onwaarschijnlijk luid dat we niet konden slapen! Op een gegeven moment viel de man zelfs uit bed (en hij lag op het bovenste bed van het stapelbed!) Erg dronken en verward kroop hij terug zijn bed in. Romain en ik wisten niet wat ons overkwam en probeerden de slaap dan maar te vatten maar dat lukte niet echt. De dag erop gingen Romain en ik samen naar Fremantle. We aten pizza en liepen wat rond in het schattige stadje. Terug in het hostel was het tijd voor mij om in te pakken, ik zou Australië verlaten! Ik vond het verschrikkelijk jammer maar keek tegelijk ook uit naar Bali..

En toen was het vandaag :) Dinsdag 3 oktober, officieel een jaar weg. Ik verzamelde filmpjes en foto’s van mijn gastfamilie om een video te maken, ik had moeite om niet te beginnen huilen. Mijn gastouders hadden mij laten weten dat de nieuwe aupair een flop was en dat ze hen zou verlaten, ze stuurden me erg vaak; we miss you!!! Dus dat wetende, in combinatie met de foto’s, filmpjes en de muziek waar we altijd naar luisterden, kan je wel begrijpen hoe ik me voelde.. Gelukkig moest ik door naar de luchthaven en kon ik aan andere dingen denken. Nu zit ik dus op het vliegtuig naar Bali en daar zal ik mijn blog posten + video dat ik heb gemaakt voor mijn gastfamilie.

(Ik ben ondertussen al even in Bali maar heb deze blog wat te laat gepost, was te druk bezig Bali te ontdekken! )