365

1 augustus 2018 - Brussel, België

365 dagen.

Zo lang is het geleden dat ik Jordan, Toby, Jamie, Benji, Bronson & Ilana gezien heb.

Onwaarschijnlijk hoe snel de tijd gaat, ik kan het zelf soms niet geloven.

Ik krijg vaak de vraag hoe het nu gaat, wat mijn plannen zijn, of ik kan wennen & of ik mijn gastfamilie nog hoor.

Daarom nog 1 blog, om even een update te doen zodat alle vragen beantwoord worden.

Ik hoor mijn gastfamilie nog erg vaak; we whatsappen bijna dagelijks en soms sturen we foto’s door. Toen ik nog bij hen inwoonde, was Ilana altijd heel betrokken bij mijn leventje in Belgie (ze was erg geïnteresseerd in mijn vrienden, familie etc). Ik vertelde haar alles en ze vraagt mij dan ook nog regelmatig hoe het met bepaalde mensen gaat. Ook wist ze van veel van mijn plannen af, en daar houd ik haar van op de hoogte, zoals concerten, reunies met vrienden,…

Heel vaak komt hetzelfde zinnetje terug: WE MISS YOU!!!

Ik kan dan enkel maar zeggen dat ik hen ook heel hard mis.. Niet enkel de 4 jongens maar ook Ilana, Bronson, de grootouders, tantes, nonkels, neefjes, nichtjes en ook Melbourne zelf. Ik ben echt verliefd geworden op Melbourne!!

Ik ben dus echt wel van plan om terug te gaan naar Melbourne & mijn gastfamilie. Wanneer? Dat is voor mij ook nog een vraag jammer genoeg.. alles hangt van de job af die ik binnen een paar maand zal doen. Ik werk nu halftijds in een kinderopvang, op 100m van mijn deur. Ik doe die job heel graag maar zou graag fulltime werken. Daarom ga ik vanaf januari op zoek naar een full time job! Ik ben kleuterjuf dus de kans is groot dat ik in het onderwijs ga. Als ik dat kan doen, dan ben ik 2 maanden vrij in juli & augustus en dan ga ik zeker op bezoek bij mijn gastfamilie! Als ik een andere job zou hebben, dan moet ik dat proberen inplannen met mijn verlof.. Maar dat zijn zorgen voor later, al droom ik wel al vaak van mijn terugkeer <3

Het afgelopen jaar heb ik al een reunie gehad met een van mijn vriendinnen uit Australie, Emily. Ze komt uit Texas en we hebben elkaar in juni in Londen ontmoet! We hadden 4 dagen vollenbak plezier zoals we altijd hadden in Australie, echt de max.

Binnen 2 weken komt een andere vriendin, Esther, naar Belgie. Zij komt uit Liverpool en ik heb er al zoveel zin in!!!

Ik heb het afgelopen jaar ook nog wat gereisd: naar Kopenhagen en Stockholm. In oktober ga ik naar Lissabon. Mijn avontuur heeft er dus echt wel voor gezorgd dat ik de reismicrobe te pakken heb gekregen. 

Waren er ook nadelen aan mijn jaar weg? Jazeker, het is soms heel moeilijk om te aarden in ons belgenlandje. Melbourne is zo een fantastische stad, de mensen zijn overvriendelijk en de zaken die ik heb gedaan waren de max. Natuurlijk is het dan raar als je terugkomt en je valt in een routine..  Het dorpje waarin ik woon is ook echt een typisch klein roddeldorpje waar iedereen elkaar kent (en dat is niet altijd voordelig). Ik mis echt het steeds nieuwe dingen kunnen ontdekken. In Melbourne kan je na een jaar nog steeds nieuwe zaken vinden. Ook is alles er altijd open; ze kennen maar 2 sluitingsdagen op een jaar! Erg raar dus als je met vrienden nog laat van ergens komt en niets meer kan vinden om te eten :D 

Toen ik terugkwam was ik natuurlijk dolblij om mijn vrienden terug te zien, maar ik had nooit gedacht dat ik zelfs bij hen soms moeilijk zou kunnen aarden. Je bent gewoon veranderd, je hebt zoveel meegemaakt, en ook zij hebben een heel jaar samen dingen beleefd waar ik dan niet bijwas. We zijn nog steeds een hecht vriendengroepje maar soms zijn er dingen die ik denk of zou willen vertellen waarvan ik denk: dat is moeiljk uit te leggen aan hen.. Ik zit in een facebookgroep met allemaal ex au-pairs en daar is het eigenlijk absurd hoe we allemaal hetzelfde denken! Daar zitten mensen in van over de hele wereld en toch is alles wat er gepost wordt zo herkenbaar. We zijn er al tot de conclusie gekomen dat wanneer je zo'n avontuur aangaat, er altijd een speciaal stukje in je hart & hoofd zit waar je mee zal moeten leren leven: het gemis, het moeilijk terug kunnen aarden,.. Maar voor geen geld van de wereld zou ik dat stukje inruilen voor iets anders. Ik ben enorm fier en content dat ik het heb mogen meemaken en zou het zo opnieuw doen! 

Een foto van toen ik 2 maand in Melbourne was en een recente foto... Ze worden zo snel groot :( 

2 Reacties

  1. Petrus Ingrid:
    1 augustus 2018
    Dank je wel voor deze mooie en intense blog . Volg je hart ..je begrijpt me wel xxx
  2. Josiane:
    1 augustus 2018
    Hey Valerieke, ik hoop uit de grond van mijn hart dat je droom om ooit terug te gaan naar je aussiefamilie uitkomt ! Met jou ingesteldheid kan dat gewoon niet anders 😘💋